GüzeL ßir Anı ..

*ON BAŞI* Mesaj Sayısı : 28 Kayıt tarihi : 13/01/09

ATATÜRK'ÜN BIR ANISI! KEYIFLE VE DUYGULANARAK OKUYACAKSINIZ...

Gazi,
çiftliğinde dolaşıp hava alırken oldukça yaşlı bir kadına rastladı.
****** attan inerek bu ihtiyar kadının yanına sokuldu.

—Merhaba nine.
Kadın Ata’nın yüzüne bakarak hafif bir sesle; Merhaba dedi.

—Nereden gelip nereye gidiyorsun?
Kadın söyle bir duralayıp,

—Neden sordun ki, dedi. Buraların sabisi misin? Yoksa bekçisi mi?
Pasa gülümsedi.

—Ne sahibiyim ne de bekçisiyim nine. Bu topraklar Türk milletinin malidir.
Buranın bekçisi de Türk milletinin kendisidir. Şimdi nereden gelip nereye söyleyecek misin?
Kadın başını salladı.

—Tabii
söyleyeceğim, ben Sincan’ın köylerindenim bey, otun güç bittiği, atin
geç yetirdiği, kavruk köylerinden birindeyim. Bizim muhtar bana bilet
aldı trene bindirdi, kodum Ankara'ya geldim.

—Muhtar niçin Ankara'ya gönderdi seni?

—Gazi Paşamızı görmem için.

—Başını pek ağrıttım da... Benim
iki oğlum gavur harbinde şehit düştü. Memleketi gavurdan kurtaran
kişiyi bir kez görmeden ölmeyeyim diye hep dua ettim durdum. Rüyalarıma
girdi Gazi Pasa. Bende gün demeyip muhtara anlatınca, o da bana bilet
alıverip saldı Angarya, geceleyin geldimdi. Yolu neyi de bilemediğimden
iste akşamdan belli böyle kendimi oraya vurup duruyor bey.

—Senin Gazi Paşa’dan başka bir isteğin var mı? Kadını birden yüzü sertleşti.

—Tövbe
de bey, tövbe de! Daha ne isteyebilirim ki. O bizim Vatanimizi
kurtardı. Bizi düşmanın elinden kurtardı. Şehitlerimizin mezarlarını
onlara çiğnetmedi daha ne isteyebilirim ondan? Onun sayesinde simdi
istediğimiz gibi yaşıyoruz. Sunun bunun gavur dölünün köpeği olmaktan
onun sayesinde kurtulmadık mı? Buralara bir defa yüzünü görmek, ona sağ
ol paşam! Demek için düştüm. Onu görmeden ölürsem gözlerim açık
gidecek. Sen efendi bir adama benzi yon, bana bir yârdim ediver de Gazi
Paşayı bulacağım yeri deyiver. ******'ün gözleri dolu olmuştu, çok
duygulandığı her halinden belliydi. Bana dönerek,

—Görüyorsun
ya Gökçen, iste bu bizim insanimizdir... Benim köylüm, benim vefalı
Türk anamdır, bu Attan indim. Yaşlı kadının elini tuttum anacığım
dedim, sen gökte aradığını yerde buldun, rüyalarını süsleyen, seni
buralara kadar koşturan Gazi Pasa yani ****** iste karsında duruyor.
Köylü kadın bu sözleri duyunca şaşkına döndü. Elindeki değneği yere
fırlatıp ******'ün ellerine şarıldı. Görülecek bir manzaraydı bu.
İkisi de ağlıyordu. İki Türk insani biri kurtarıcı, biri kurtarılan,
ana oğul gibi sarmaş dolaş ağlıyorlardı. Yaşlı kadın belki on defa öptü
atanın ellerini.
Ata da onun ellerini öptü. Sonra heybesinden küçük bir paket çıkarttı.
Daha doğrusu beze sarılmış bir köy peyniri. Bunu ******'e uzattı;

—Tek ineğimin sütünden kendi ellerimle yaptım. Gazi Pasa, bunu sana
hediye getirdim. Seversen gene yapıp getiririm. Pasa hemen orada bezi
açıp peyniri yedi. Çok beğendiğini söyledi. Sonra birlikte köşke kadar
gittik. Oradakilere su emri verdi;'Bu anamızı alın burada iki gün konuk
edin. ( 'Ananı da al git' diyenler var artık zamanımızda )
Sonra köyüne götürün.
—Giderken de kendisine üç inek verin benim armağanım olsun.'